مارتین لوتر کینگ رؤیایی در سر داشت که هیچوقت نتوانست تعبیر آن را ببیند. او از پیشگامان نهضت حقوق مدنی در آمریکا به شمار میرود. این نهضت در همان دوره، رهبران سیاهپوست بسیاری داشت، اما کینگ بود که از بین آنهمه درخشید، چرا که توانست با سخنرانیهای خود تودهی مردم را برانگیزاند و تعهد خود به اعتراض مسالمتآمیز را وجهالمصالحه قرار ندهد. کینگ در سال ۱۹۲۹ در آتلانتا به دنیا آمد. او مردی تحصیلکرده بود و از دانشگاه بوستن مدرک دکتری گرفته بود. در سال ۱۹۵۵ رهبری تحریم اتوبوسهای مونتگومری آلاسکا را به عهده گرفت. در آنجا، سیاهان مجبور بودند فقط سوار قسمت عقبی اتوبوس شوند و در واقع نوعی تفکیک نژادی بر اتوبوسها حاکم بود. اما سیاهان با تحریم اتوبوس و سوارنشدن بر آن، اصرار میکردند که اجازه دارند در جای دلخواهشان در اتوبوس بنشینند. موفقیت این تحریم (که حدود یک سال به طول انجامید) باعث شد مارتین لوتر کینگ سردمدار نهضت حقوق شهروندی شود. کینگ بهخاطر سخنرانیهای پرشور خود هم شهرت دارد. یکی از این سخنرانیها که بسیار بهیادماندنی بود، خطابهی «رؤیایی دارم» است که کینگ در سال ۱۹۶۳ آن را طی راهپیمایی مردمی در واشنگتن.دی.سی ایراد کرد. در آن هنگام، هزاران نفر از مردمی که به انواع نژادها تعلق داشتند، دور هم جمع شده و خواهان تصویب قانون حقوق شهروندی شدند. این راهپیمایی که ۲۵۰ هزار نفر در آن شرکت کرده بودند، در آن دوران بزرگترین راهپیمایی در طول تاریخ پایتخت ایالات متحده بود. سخنرانی مارتین لوتر کینگ در آن راهپیمایی هم یکی از خطابههای بسیار عالی در تاریخ آمریکا شناخته میشود. در سال ۱۹۶۴، کنگرهی آمریکا قانون حقوق شهروندی را تصویب کرد که بهموجب آن، تبعیض بر اساس نژاد، دین و جنسیت جرم شناخته میشود. البته کینگ دشمنان بسیاری داشت: هم از سیاهان و هم از طیف نژادپرستان. سیاهان بهخاطر رویکرد مسالمتآمیز او، با او دشمن بودند و نژادپرستان هم میخواستند تفکیک نژادی در جامعهی آمریکا به قوت خود باقی باشد. در سال ۱۹۶۸، مارتین لوتر کینگ در بالکن مسافرخانهای واقع در ممفیس ایالت تنسی ترور شد و جان باخت. او بهخاطر کمک به کارگران در حال اعتصاب شهرداری در آن هتل اسکان داشت.
