شاید بهخاطر محبوبیت نمایش موزیکال «اویتا»، او را به همین نام بشناسید. اما مهم نیست او را اویتا بنامید یا اوا پرون، چراکه بههرحال ماریا اوا دوارته پرون در قرن بیستم میلادی تأثیر شگرفی بر زندگی میلیونها آرژانتینی گذاشت. او در سال ۱۹۱۹ در شهر کوچک لوس تولدوس به دنیا آمد. در جوانی به بوینسآیرس رفت تا بازیگر شود. با اینکه استعداد چندانی در بازیگری نداشت، توانست به موفقیتهایی دست یابد. اما وقتی در سال ۱۹۴۵ با خوان پرون ازدواج کرد، زندگیاش دگرگون شد. خوان پرون سرهنگ و افسر دولت بود و در سالی که با اوا ازدواج کرد رئیسجمهوری آرژانتین شد. اوا فن بیان خوبی داشت و بلافاصله تصمیم گرفت بهعنوان بانوی اول آرژانتین برای استیفای حقوق زنان و کمک به محرومان و فقرا از این موهبت ذاتی استفاده کند. او با فقرا ارتباط خوبی داشت و آنها را «پابرهنگان من» مینامید. او همچنین برای کمک به فقرا بنیادی تأسیس کرد که اغلب شخصاً به آن پول میداد. اوا وزیر بهداشت و وزیر کار آرژانتین بود. اما در جامعهی مردسالار آن دوران آرژانتین، این امری بیسابقه بود. چیزی نگذشت که اوا پرون همزمان محبوب و مبغوض میلیونها نفر شد: محبوب کسانی که به آنها کمک میکرد و مبغوض کسانی که یا فکر میکردند زنان نباید فعال سیاسی باشند یا از حکومت خودکامهی شوهر اوا ناراضی بودند. در سال ۱۹۵۱ که شوهر اوا مجدداً نامزد ریاستجمهوری شده بود، برخی اصرار داشتند اوا معاون اول پرون بشود. ارتش مخالف این موضوع بود و اوا هم آن را نپذیرفت. او در ۱۹۵۲ در ۳۳سالگی و بر اثر سرطان درگذشت. اوا در این عمر کوتاه توانسته بود به بسیاری چیزها در زندگی دست یابد. هزاران نفر به واتیکان پیشنهاد کردند او را در زمرهی قدیسان قرار دهد.
